Voorbijgaand aan onszelf, maakt van ons saboteurs
Voorbijgaand aan onszelf, maakt van ons saboteurs. Ze wil nog zo graag haar ex een keer recht in de ogen kijken, de relatie is abrupt geëindigd en hij heeft nu een nieuwe vriendin. Toen hij vertrok was ze ziek. Er is in het afgelopen half jaar veel gebeurd. Haar partner weg, een goede vriendin waar ze niets meer van hoort en ja, ze zit nog met zoveel vragen. Tussendoor geeft ze aan dat ze zich ondanks alles wel een stuk beter voelt dan een half jaar geleden. Een geluk bij een ongeluk.
Ze heeft de stoute schoenen aangetrokken en haar ex een berichtje gestuurd voor een ontmoeting. Ze wil niet stoken in zijn nieuwe relatie, dus gevraagd om dit stil te houden voor zijn nieuwe vriendin. Achteraf had ze er ook wel een beetje spijt van, dat ze gevraagd heeft om een afspraak.
Ze weet het voor nu allemaal niet meer zo goed. En met name die nieuwe vriendin van hem, stel je voor dat die het te weten komt, vrouwen onderling zijn gemeen. Hij was overdonderd door haar berichtje, geeft aan dat hij gelukkig is en wel een afspraakje wilt. Maar nu weet ze zelf niet meer of ze het nog wel wilt. Ze is in verwarring geraakt, had ze dit wel moeten doen, vraagt ze zich af.
Ze begint nu zelf te twijfelen, heeft ze hier wel verstandig aan gedaan. Ze wil geen relatie meer met hem hoor. Ze heeft het nodig om het af te kunnen sluiten, maar toch. Door dat ene berichtje zit ze nu ineens weer in iets, terwijl het daarvoor zo rustig was.
Ze vraagt wat hij gaat doen. Jullie gaan elkaar wel zien, of het jou de antwoorden gaat geven, heb ik mijn twijfels over. Ja, ik heb geen spijt hoor, maar ineens is er weer zoveel druk. En ja, als hij zegt dat hij gelukkig is, dan is het misschien maar beter om het niet te doen.
Heen en weer slingerend tussen allerlei gedachten met bijbehorende emoties, weet ze het nu gewoonweg even niet meer en zoekt de antwoorden op de spirituele hulplijn Live Paragnosten. Ze is er van in de war. Wat zal hij gaan doen, vraagt ze nogmaals. Hij komt wel, geef ik aan, alleen of het iets toevoegt. Wat bedoel je daarmee? Denk je dat dit voor jou de juiste oplossing is, dat je daarna verder kunt en het achter je kunt laten. Dat hoop ik wel.
Ik ga terug naar een opmerking die ze maakte in het begin. Ik was ziek toen dit alles gebeurde gaf je aan, ja dat klopt. En nu voel je je stukken beter. Inderdaad. Als je nu eens anders er naar kijkt. Eens gaat kijken naar jezelf in plaats van alles wat er om je heen is. Want mijn gevoel geeft in dat je altijd bezig bent met anderen, het verschrikkelijk vindt dat ze uit je leven verdwijnen, terwijl jij de beste intenties met iedereen voorhebt. Ja dat klopt.
Als je nu eens kijkt naar jezelf. Wat zie je dan. Heb je in de gaten wat voor moois er gebeurt! Ze begrijpt me niet. Je geeft aan nu je een stuk beter te voelen. Zou het dan niet de bedoeling zijn geweest, dat je deze mensen, die je hebben verlaten, los moest laten om jezelf weer te mogen terugvinden en zijn. Heb je er al eens zo naar gekeken. Dat dit de bedoeling was.
Woww, dat is wel heel mooi zeg en ja inderdaad, ik zie het nu ook. Toen dat alles er was, was ik ziek. Nu het er niet meer is, voel ik mij goed. Zie je dat we als mens verkeerd kijken. Dat we kijken vanuit de perspectief naar anderen? Dat we kijken wat er om ons heen is, daar rekening mee houden en niet met onszelf?
Dat we zover verwijderd zijn van onszelf dat we niet eens in de gaten hebben dat we opknappen, omdat dingen in ons leven zijn veranderd. Dat dat wellicht de bedoeling is geweest, maar we niet zien en aan voorbij gaan.
Niets gebeurt zonder reden. Alles gebeurt ten goede van jezelf. Gaan piekeren over verlies, zie je jezelf niet en zie je niet welke positief effect het voor jou als mens heeft gehad en dan zul je zien, dan wil je dat gesprek misschien helemaal niet meer. Want je ziet nu in dat het je alleen maar weer verwarring geeft en je jezelf wederom kwijtraakt.
Had de mens zichzelf lief, dan was de mens een stuk minder verwarrend, waren er veel minder zorgen, veel minder relationele problemen. Dan waren er minder scheidingen, minder meningsverschillen, en gingen we veel respectvoller met elkaar om. We saboteren ons eigen geluk, omdat we nog steeds voorbij gaan aan onszelf.
Medium Claire