Gevaarlijke spelletjes

Glaasje draaien? Jonge meisjes in de brugklas. Dat waren ze en ze hadden altijd zin in een dolletje. Of een feestje natuurlijk. Ze waren jong, goed van vertrouwen en gemakkelijk ergens toe over te halen. Meer hadden sommige geesten niet nodig. En dat was gevaarlijk. Levensgevaarlijk zelfs. Op een goede dag vroeg een van de vriendinnen van Anna of ze die avond naar haar feest wilde komen. Ze zou een feestje geven en het zou goed worden. Veel jongens, geen ouders en ja ook drank. Drugs was verboden, maar drank zou er overvloedig zijn. Een avondje openbare dronkenschap dus. Eerst maar even thuis toestemming vragen aan haar ouders. Ze mocht blijven slapen bij Mirthe, dus dat zou wel goed zitten. Haar vader vond het prima, haar moeder deed wat weifelend. He, mama ook altijd! Mama had serieus altijd wel een reden om iets af te keuren of om moeilijk te gaan doen. Ze had er eigenlijk wel genoeg van en besloot dat, als mama nee zei ze haar een week zou negeren. Gelukkig was dat niet nodig en haalde papa haar over. Ze kon gaan. De avond viel en ze vertrok. Toen ze aankwam was het hele huis al in feeststemming. Er stonden stelletjes buiten in de tuin en er klonk harde muziek. Meteen toen ze binnen kwam werd ze begroet en kreeg ze een fles bier toegeschoven. Het feest was al redelijk op gang gekomen toen iemand aan haar vroeg, ze kende de dame als Kaylee uit de derde, of ze meedeed aan het spel, doen, durven of de waarheid. Het werd doen. Ze zou zich niet laten kennen, natuurlijk. Doen.. Kaylee nam haar mee naar de zolder van het huis, samen met vier andere meisjes. Ze wist niet dat deze ook waren meegesleurd in het spel van Kaylee. Op zolder stond een tafel. Het was er donker. Kaylee deed wat kaarsen aan. Het sfeertje was er spookachtig. Ze was slecht op haar gemak. Wat wilde Kaylee nu dat ze deed? Haar gevoel vertelde haar dat het iets anders dan anders was. Kaylee pakte een karton en schreef er letters op. Ook pakte ze een ding en legde het ertussen.

Het leek een soort pijl of wegwijzer. Toen nam ze een lege glazen pot. Jullie vijf meisjes hebben gekozen voor doen, zei Kaylee. En jullie gaan het volgende doen. Jullie gaan glaasje draaien.
Glaasje draaien? Was dat niet reuze gevaarlijk? Nu begon ze toch wel echt zenuwachtig te worden. De overige dames leken het niet erg te vinden en begonnen nu druk te praten. Kaylee stond naast haar. Wat ben je stil zei ze, je bent toch niet bang? Hoewel Anna dat wel was, lachtte ze maar wat en gaf antwoord, nee tuurlijk niet joh, ben je gek. We installeerden het bord en begonnen met het oproepen van de geesten. Eerst gebeurde er niets. Toen begon het te waaien. Anna vond het niet grappig. Kaylee merkte het ook en spoorde hen aan. De kaarsvlammen werden iets groter, zo leek het en Anna raakte nog slechter op haar gemak. Kaylee vroeg een van de meiden een vraag te stellen en deze stelde de geest een vraag. Haar vraag was, is er hier iemand aanwezig die bang is? De spanning was om te snijden en de meiden giechelden. Zij waren niet bang. Eerst gebeurde er niets, en toen begon het glas weg te schieten naar de letters. De meiden zeiden de letters hardop. A, N, N, A. Anna! Allemaal tegelijk keken ze naar haar. Klopt dat, Anna zeiden ze lachend? Ze wilde eerst niet toegeven en reageerde een seconde te laat. Je bent echt bang, zei een van de meiden verbaasd. Ik gaf toe. Kaylee gaf aan dat ik weg mocht gaan want het was maar een grapje. Ik nam mijn kans waar en ging weg. Ook weg van het feest. Ik ging naar huis, naar mijn ouders die verbaasd waren dat ik er was. Ik vertelde hun het verhaal. Mijn moeder belde direct naar het huis van Kaylee maar dat was zinloos. Ook haar ouders namen niet op. Ze besloot er heen te gaan, en toen ze er aan kwam trof ze de brandweer. Een van de kaarsen had het gordijn geraakt en het had vlam gevat. De bovenetage van de woning was uitgebrand. Kaylee reageerde met te zeggen dat het gewoon een windje was maar Anna wist wel beter. Een paar dagen later trof ze op haar laptop een site waar je mediums of helderzienden kon bellen. Ze besloot te bellen omdat ze wilde weten wat er gebeurd was. Paragnost

Edwin stond Anna te woord en wist haar te vertellen dat er duistere geesten waren verschenen die uitwaren op dood en verderf. Glaasje draaien, zo vertelde de paragnost is ernstig gevaarlijk omdat je naast gidsen, engelen en lichtmeesters ook duistere geesten kunt oproepen. Zonder kennis van zaken is zulke dingen doen niet handig en kan levensgevaarlijk zijn. De paranormale ongeziene wereld kan heel mooi zijn maar heeft ook een donkere kant. Een die je beter niet zonder kennis van zaken kunt betreden. Laat je daarom altijd helpen en goed voorlichten en doe nooit zoiets als geesten oproepen zonder dat je weet wat je doet, of zonder dat er iemand bij je is die dat weet, zo eindigde de paragnost. Hij gaf haar nog een healing en balanceerde haar chakras nog even uit. Anna voelde zich heel wat beter nu ze wist hoe het zat. Ze zou het iedereen vertellen, haar belevenis van deze dag. Als er vragen zijn kun je beter een medium of paragnost bellen.